Uzun hat balıkçılığında yan avların avlanması deniz ekosistemlerinin sürdürülebilirliği için hayati önem taşır. Kullanılan birincil yöntemler şunlardır:

1. Çember Kancalar: Bunlar, geleneksel J kancalarına kıyasla, özellikle deniz kaplumbağalarında yan avlanma ölümlerini azaltıyor.
2. Yem Seçimi: Özel yemler istenmeyen türleri caydırarak istenmeyen avlanmayı en aza indirebilir.
3. Kuş Korkutma Hatları: Yem atma sırasında yemler, deniz kuşlarını caydırır ve yemi almasını önler.
4. Derinlik Ayarlamaları: Stratejik derinliklere olta atılması belirli türleri hedef alarak tesadüfi avlanmaları azaltır.
5. Eğitim ve Öğretim: En iyi uygulamalar konusunda eğitilmiş ekipler, hedef dışı türlerin etkili bir şekilde serbest bırakılmasını sağlayarak, bu türlerin hayatta kalmasını artırabilir.
6. Alan Kapanışları: Yüksek yan avlanma alanlarının veya ekolojik açıdan hassas bölgelerin kapatılması, savunmasız deniz yaşamının korunmasına yardımcı olur.

UHMWPE (Ultra Yüksek Moleküler Ağırlıklı Polietilen) uzun misinaların kullanılmasının temel faydası, hafif ağırlıkla birleşen olağanüstü çekme mukavemetidir; bu da olağanüstü dayanıklılık ve kullanım kolaylığı sağlayarak ticari balıkçılık operasyonlarında verimliliği ve üretkenliği optimize eder.

Uzun hat avcılığı, özellikle pelajik uzun hat avcılığı, köpekbalığı popülasyonları üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. İşte nasıl:

1. Yan av: Uzun hatlı avcılık sırasında diğer türlere ait köpekbalıkları sıklıkla istemeden yakalanırlar.
2. Aşırı avlanma: Bazı avcılık operasyonları köpekbalıklarını yüzgeçleri ve etleri için hedef alıyor ve bu da aşırı avlanma riskine yol açıyor.
3. Ölüm Oranı: Yakalanan köpekbalıkları, stres ve travma nedeniyle serbest bırakıldıktan sonra bile ölebiliyor.
4. Nüfus Azalması: Köpek balıklarının benzersiz yaşam döngüsü, onları hızlı nüfus düşüşlerine karşı savunmasız hale getiriyor.
5. Besinsel Basamaklar: Tepe avcılar olan köpekbalıklarının azalması deniz ekosistemlerini bozabilir.
6. Yönetmelikler: Pek çok bölgede köpekbalıklarını aşırı avlanma ve zararlı uygulamalardan korumak için kurallar uygulanıyor.

Evet, uzun misinalı balıkçılıkta geleneksel yemlere çevre dostu alternatifler mevcuttur:

1. Yapay Yem: Biyolojik olarak parçalanabilen malzemelerden üretilen bu ürünler, doğal balık stoklarını tüketmiyor ve belirli türleri hedef alarak yan avlanmayı azaltacak şekilde tasarlanabiliyor.

2. Balık Atıkları: Balık atıklarını (kafa, kuyruk ve balık artıkları gibi) atmak yerine, bunları yem olarak yeniden kullanabilir ve böylece daha fazla balıktan yararlanabilirsiniz.

3. Su Ürünleri Yetiştiriciliği Yan Ürünleri: Balık çiftliklerinden elde edilen yan ürünler, aksi takdirde atılarak yem olarak kullanılabilir ve böylece vahşi yem balıklarını yakalama ihtiyacı azalır.

4. Bitki Bazlı Yemler: Hedef türlere göre etkinlikleri değişse de, bitki bazlı materyallerin yem yapımında kullanılması konusunda bazı araştırmalar yürütülüyor.

5. Feromonla Güçlendirilmiş Yemler: Doğal kimyasal sinyallerin kullanılması, yemleri belirli türler için daha çekici hale getirebilir ve potansiyel olarak istenmeyen avlanmayı azaltabilir.

6. Çevre Dostu Yemler: Geleneksel anlamda yem olmasa da bazı yemler, gerçek yem kullanmadan hedef türleri çekmek için avın hareketini ve görünümünü taklit edecek şekilde tasarlanmıştır.

Uzun hatlar, hedeflenen türlere ve kullanılan uzun hat yöntemine bağlı olarak çeşitli derinliklerde çalışabilir:

1. Yüzey/Pelajik Uzun Oltalar: Bunlar yüzeye yakın yerleştirilir ve genellikle ton balığı, kılıç balığı ve mahi-mahi gibi pelajik türleri hedefler. Derinlikler yüzeyin hemen altından yaklaşık 100 metre derinliğe kadar değişebilir.

2. Orta Su Uzun Oltaları: Okyanusun orta katmanlarında yaşayan türleri hedefleyen bu hatlar, 100 metreden 500 metreye kadar değişen derinliklere yerleştirilebiliyor.

3. Dip/Derin Setli Uzun Oltalar: Bunlar, snapper, grouper, pisi balığı ve bazı köpekbalıkları gibi demersal veya dipte yaşayan türleri hedefler. Yaklaşık 200 metreden 1.500 metrenin üzerine kadar derinliklerde ve bazı durumlarda, belirli balık tutma alanlarına bağlı olarak daha da derinlerde faaliyet gösterebilirler.

Akıntılar, uzun hat balıkçılığında önemli bir rol oynar ve hem operasyonu hem de başarısını etkiler. İşte nasıl:

1. Yem Hareketi: Akıntılar yemleri hareket ettirebilir, böylece daha gerçekçi ve hedef balıklar için daha cazip görünebilirler. Ancak, güçlü akıntılar yemleri istenilen derinliklerden veya alanlardan da uzaklaştırabilir.

2. Çizgi Kayması: Akıntılar, uzun hatların sabit konumlarından sürüklenmesine neden olabilir. Bu, hatların korunan alanlar veya hedef olmayan türlerin yaşam alanları gibi istenmeyen bölgelere doğru hareket etmesine yol açabilir.

3. Dişli Bağlantısı: Güçlü akıntılar uzun misinaların birbirine dolanmasına, geri çekilmesinin zorlaşmasına ve ekipmanın kaybolma riskinin artmasına neden olabilir.

4. Hedef Tür Davranışı: Akıntılar hedef balıkların hareketlerini ve beslenme düzenlerini etkileyebilir. Örneğin, bazı türler beslenmek için belirli akıntı düzenlerinde toplanabilir.

5. Ayarlama ve Taşıma Zorlukları: Güçlü akıntılar, uzun misinayı kurmayı ve geri çekmeyi zorlaştırabilir, daha fazla enerji ve zaman gerektirebilir.

6. Dişli Stresi: Akıntıların neden olduğu sürekli zorlanma, ekipmanların daha hızlı yıpranmasına ve daha sık değiştirilmesi gerekmesine neden olabilir.

7. Güvenlik Endişeleri: Çok kuvvetli akıntılarda, parakete ile yapılan balıkçılık faaliyetleri, özellikle bağlama ve toplama sırasında mürettebat için risk oluşturabilir.

Evet, uzun hatlar takip edilebilir. İşte nasıl:

1. Şamandıra Tabanlı GPS Sistemleri: Modern uzun hat balıkçılığı operasyonları genellikle hatlarına GPS özellikli şamandıralar bağlar. Bu şamandıralar konum verilerini gerçek zamanlı olarak iletir ve balıkçı teknelerinin uzun hatlarının konumunu izlemelerine olanak tanır.

2. Uydu İzleme: Şamandıralardaki bazı GPS sistemleri, verilerini uydulara göndermek üzere donatılmıştır. Balıkçı teknesi veya hatta kıyı operasyonları daha sonra uzun hatların konumlarını merkezi bir sistemden izleyebilir.

3. Radyo Frekansı Tanımlama (RFID): Bazı operasyonlarda, ekipmanların kısa mesafeden izlenmesine ve tanımlanmasına yardımcı olabilen RFID etiketleri kullanılmaktadır.

4. Gemi İzleme Sistemleri (VMS): VMS, öncelikli olarak düzenleyici ve güvenlik nedenleriyle balıkçı gemilerinin pozisyonlarını izlemek için kullanılsa da, dağıtım ve geri alma zaman damgaları gibi diğer verilerle birleştirildiğinde uzun hatların dolaylı olarak izlenmesini de sağlayabilir.

5. Akustik Etiketler: Bunlar daha az yaygındır ancak araştırma veya belirli durumlarda kullanılabilir. Akustik etiketler, su altı alıcıları tarafından algılanan ses sinyalleri yayar ve belirli bir alanda uzun hat hareketlerinin izlenmesine olanak tanır.

Uzun olta balıkçılığı etkili olmakla birlikte bazı zorlukları da beraberinde getirir:

1. Yan av: Uzun olta balıkçılığında karşılaşılan en önemli sorunlardan biri, hedef dışı türlerin, özellikle köpekbalıkları, kaplumbağalar ve deniz kuşları gibi nesli tehlike altında olan türlerin istemeden yakalanmasıdır.

2. Dişli Kaybı: Akıntılar, deniz trafiği, yırtıcı hayvanlar veya operasyonel hatalar, paralı ağların kaybolmasına veya terk edilmesine yol açarak deniz kirliliğine ve deniz yaşamı için tehditlere neden olabilir.

3. Çevresel Etki: Dip olta balıkçılığı hassas deniz tabanı yaşam alanlarını rahatsız edebilir, ekosistemlere zarar verebilir ve balık yaşam alanlarını bozabilir.

4. Yönetmelikler ve Kısıtlamalar: Deniz kaynaklarını korumak için birçok bölgede, uzun olta balıkçılığının nerede, ne zaman ve nasıl yapılacağını kısıtlayan düzenlemeler bulunuyor ve bu da balıkçıların sürekli uyum sağlamasını gerektiriyor.

5. İşletme Maliyetleri: Özellikle av miktarı yeterli değilse, ekipman, yem, yakıt ve bakım masrafları yüksek olabilir.

6. Güvenlik Endişeleri: Özellikle sert hava koşullarında veya akıntının kuvvetli olduğu sularda yapılan uzun hatlı balıkçılık faaliyetleri mürettebat için risk oluşturabilir.

Hava koşullarının uzun hat balıkçılığı üzerinde çeşitli şekillerde önemli etkileri vardır:

1. Emniyet: Dalgalı denizler, fırtınalar veya kuvvetli rüzgarlar, uzun hatların konuşlandırılmasını ve geri alınmasını tehlikeli hale getirebilir. Yüksek dalgalar veya çalkantılı sular mürettebatı tehlikeye atabilir ve potansiyel olarak kazalara veya denize düşme olaylarına yol açabilir.

2. Ekipman Stresi: Rüzgar ve hava koşullarının neden olduğu güçlü akıntılar, uzun hatları zorlayabilir veya kırabilir. Ek olarak, zorlu koşullar, hatların karışmasına veya hatta ekipmanın kaybolmasına yol açabilir.

3. Yem ve Yakalamanın Etkisi: Fırtınalı koşullar, yemlerin kancalardan çıkmasına veya görüş mesafesinin azalması nedeniyle daha az etkili hale gelmesine neden olabilir. Çalkantılı sular ayrıca hedef türler daha derine dalarsa veya bölgeden ayrılırsa yakalama oranlarının düşmesine neden olabilir.

4. Balık Davranışı: Hava koşulları su sıcaklığını ve oksijen seviyelerini etkileyebilir, balıkların davranışlarını ve dağılımlarını etkileyebilir. Örneğin, bazı türler sıcak bir dönemde daha derin sulara göç edebilir.

5. Operasyonel Gecikmeler: Olumsuz hava koşulları oltaların atılmasını veya geri çekilmesini geciktirebilir, bu da balıkçılık programını etkileyebilir ve toplam av miktarını azaltabilir.

6. Navigasyon: Sis, yoğun yağmur veya fırtına görüşü engelleyebilir, bu da uzun hatların konuşlandırılması veya geri alınması için tam pozisyonların belirlenmesini ve gezinmeyi zorlaştırabilir.